'നാശം, വരാൻ കണ്ട നേരം...... '

പത്മരാജന്റെ 'പ്രസവം ' വായിച്ചു തീർത്തത്  വല്ലാത്തൊരു നോവോടെയാണ്. പറഞ്ഞുകേട്ടു മാത്രം അറിവുള്ള പ്രസവവേദന ചലച്ചിത്രമെന്നവണ്ണം ഭാഷ കൊണ്ട് കാഴ്ചപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു പത്മരാജൻ.

' ഇത് അതു തന്നെയാണ് '. അവള് വേദനയോടെ ആലോചിച്ചു. 'നാശം വരാൻ കണ്ട നേരം'

'തെരുവു മൂലയിലെ, മേല്ക്കൂരയില്ലാത്ത കടയില്, കടയുടെ തിണ്ണയിൽ വയറും താങ്ങി അവളെത്തി' - ഇങ്ങിനെയാണ് ' പ്രസവം ' തുടങ്ങുന്നത്. അവൾ ആരാണെന്ന വിശദീകരണങ്ങളേതും കഥയിൽ കാണാനാവില്ല. ഒരു പക്ഷേ 'അവൾ' എന്ന ജനറാലിറ്റിക്കു മുന്നിൽ അവയെല്ലാം  അപ്രസക്തങ്ങളായതിനാലാവാം. പ്രസവത്തിന്റെ ഓരോ ഘട്ടങ്ങളിലെയും സൂക്ഷ്മ വിവരണങ്ങൾ ഒരു പങ്ക് വായനക്കാരനിലും  പ്രസവവേദനയനുഭവിപ്പിക്കുന്നു.

' ഉള്ളിൽ നടക്കുന്ന അനേകമനേകം ചെറിയ ചലനങ്ങള് അനുഭവിക്കാൻ കഴിഞ്ഞു. അസഹ്യത. മൂർച്ചയേറിയ മഞ്ഞപ്പല്ലുകൾക്കിടയിലൂടെ വേദന രൂക്ഷമായ ഭാഷയിൽ പുറത്തേക്കൊഴുകി, തെറി '

ദീർഘമായ വിവരണങ്ങൾ പ്രസവത്തിന്റെ ദൈർഘ്യം വല്ലാതെ അനുഭവിക്കുന്നു. മണിക്കൂറിൽ നിന്ന് മണിക്കൂറിലേക്ക് നീളുന്ന വേദന. ഇടയിൽ പള്ളിയും മുൻസിപ്പാലിറ്റിയും അവളെ സമയം അറിയിക്കുന്നു. ജീവിതം മുഴുവൻ ഈ നാശം പിടിച്ച വേദനയും സഹിച്ച് താനിവിടെയിങ്ങനെ കിടന്നു പോയാലോ എന്ന ആശങ്കകൾ അവളിൽ നിറയുന്നു. അതിനെ പുറത്തേയ്ക്കുന്താനുള്ള അരക്കെട്ടിന്റെയും നടുവിന്റെയും ശ്രമങ്ങൾ, കഴുത്തിലൂടെ ചാലു വച്ചൊഴുകുന്ന വിയർപ്പ്. അലർച്ചകൾ - ' കുന്തം', 'എന്റമ്മേ കാളീ'......

' കുട്ടി പുറത്തേയ്ക്ക് തെന്നി വീണു. മണ്ണ് ഉണങ്ങിച്ചേർന്ന തുടകൾക്കിടയിലൂടെ ഉരഞ്ഞിറങ്ങി. പരുപരുത്ത മണ്ണിൽ കെട്ടിക്കിടക്കുന്ന ചോരയിലേയ്ക്ക് അത് തലകുത്തി വീണു. അത് ഉറക്കെയുറക്കെ കരഞ്ഞു. അവള്ക്കാ ശബ്ദം അസഹ്യമായി തോന്നി.നേരത്തെ ഉരിഞ്ഞു പോയ നാറ്റമുണ്ടെടുത്ത് അവൾ അതിന്റെ മേലേക്കെറിഞ്ഞു. ശബ്ദം ക്രമേണ കുറഞ്ഞു വന്നു. ജന്തു മരിച്ചോ ? '

നീണ്ട വേദനകൾക്കൊടുവിൽ അലർച്ചകൾക്കൊടുവിൽ പ്രസവം. തുടയിലൂടൂർന്നിറങ്ങുന്ന കട്ടച്ചോര. അവളുടെ കണ്ണുകൾ ആലസ്യത്തോട അടഞ്ഞു. നീണ്ട ഉറക്കത്തിനപ്പുറം അവളുണർന്നപ്പോൾ  ചിന്തിച്ചത് പുലരുന്നതിനുമുമ്പേ റെയിൽപ്പാളത്തിൽ ഇതിനെ കൊണ്ടറിയാൻ പറ്റിയിരുന്നെങ്കിലെന്നാണ്.

വീണ്ടും മയക്കം. മയക്കത്തിനപ്പുറം കണ്ണു തുറന്നവൾ എഴുനേൽക്കുന്നത് അവളെ ഉറ്റുനോക്കുന്ന ഒരു വിളറിയ ചന്ദ്രന്റെ മുഖത്തേയ്ക്കാണ്. പശ്ചാത്തലത്തിൽ ഇടി, മഴ, കൊള്ളിയാൻ, കുട്ടിയുടെ കരച്ചിൽ. രണ്ടാമതവൾ ഉണർന്നെഴുന്നേൽക്കുന്നത് മാതൃത്വത്തിന്റെ നിഗൂഢതകളിൽ നിന്നുമാണ്. അവൾ ആ കുഞ്ഞിനെ മാറോട് ചേർത്ത് ഏങ്ങിയേണ്ടിക്കരയുന്നു..
കഥയുടെ ആദ്യ ഭാഗങ്ങളിൽ ഉപയോഗിക്കുന്ന അത്, കുന്തം, ജന്തു - എന്നിവയിൽ നിന്നും കുട്ടി എന്നതിലേയ്ക്കുള്ള ഞൊടിയിടയിലെ വാക് പരിണാമത്തിലൂടെ മാതൃത്വത്തിന്റെ നിഗൂഢതയെ അതിഗംഭീരമായി അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു പത്മരാജൻ തന്റെ 'പ്രസവ'ത്തിൽ.

' മഴത്തുള്ളികൾ ഉയരങ്ങളിൽ നിന്നു ചീറി വീണു. കുട്ടി ഞെട്ടിക്കരഞ്ഞു. അവള് പിടഞ്ഞെണീറ്റു കുട്ടിയെ വാരിയെടുത്ത് ഇരുണ്ട ആകാശത്തേയ്ക്ക് നിസ്സഹായയായി നോക്കി നിന്നു. കുട്ടി ഒന്നും മനസിലാകാത്ത കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് അവളെ പരിചയപ്പെടാൻ ശ്രമിച്ചു. '

- അരുൺ സതിഭാസ്കർ

https://drive.google.com/file/d/10jnKMZixp2CPWAy1xguUZ4u7u1HSVDay/view?usp=drivesdk